W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, 694 i 802) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) uchyla się pkt 5a,
b) po pkt 22 dodaje się pkt 22a i 22b w brzmieniu:
„22a) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:
a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c) podmiotem niebędącym podatnikiem
– pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2;
22b) sprzedaży na odległość towarów importowanych – rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:
a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c) podmiotem niebędącym podatnikiem
– pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2;”,
c) uchyla się pkt 23 i 24,
d) w pkt 26 wyrazy „za pomocą środków komunikacji elektronicznej” zastępuje się wyrazami „drogą elektroniczną”,
e) po pkt 27b dodaje się pkt 27ba w brzmieniu:
„27ba) wartości rzeczywistej – rozumie się przez to wartość rzeczywistą, o której mowa w art. 1 pkt 48 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2446”;”;
2) w art. 3 w ust. 3:
a) we wprowadzeniu do wyliczenia skreśla się wyraz „podatników”,
b) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) podatników:
a) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju,
b) o których mowa w art. 109b,
c) korzystających z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9,
d) działających w charakterze pośredników na rzecz podatników korzystających z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9
– właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, zwany dalej „naczelnikiem drugiego urzędu skarbowego”;
3) podatników:
a) o których mowa w art. 130a pkt 2 i art. 138b ust. 1, oraz podmiotów zagranicznych, o których mowa w art. 131 pkt 2, zidentyfikowanych na potrzeby procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim konsumpcji, o którym mowa w art. 130a pkt 2a, art. 131 pkt 3a i art. 138a pkt 4, jest Rzeczpospolita Polska,
b) działających w charakterze pośredników na rzecz podatników korzystających z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, dla których państwem członkowskim konsumpcji, o którym mowa w art. 130a pkt 2a, art. 131 pkt 3a i art. 138a pkt 4, jest Rzeczpospolita Polska
– właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego.”;
3) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
„Art. 7a. 1. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
2. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
2) dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem
– uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
3. Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.”;
4) w art. 12 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy „sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju” zastępuje się wyrazami „wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość”;
5) w art. 13 w ust. 4 w pkt 2 wyrazy „sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju” zastępuje się wyrazami „wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość”;
6) w art. 17 w ust. 1 w pkt 5 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub sprzedaży na odległość towarów importowanych rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom;”;
7) w art. 19a:
a) w ust. 1 wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1” zastępuje się wyrazami „z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f”,
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. W odniesieniu do dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika, obowiązek podatkowy powstaje w momencie zaakceptowania płatności w rozumieniu art. 41a rozporządzenia 282/2011.”,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostaw towarów, o których mowa w:
1) art. 7 ust. 1 pkt 2;
2) art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.”,
d) w ust. 5 w pkt 3 w lit. b po wyrazach „– oraz gazet, czasopism i magazynów, drukowanych (CN 4902)” dodaje się wyrazy „ , z wyjątkiem dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika”,
e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:
1) dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
2) dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.”;
8) w art. 21 w ust. 6 w pkt 2 w lit. b kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu:
„c) dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.”;
9) w art. 22:
a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a–1c w brzmieniu:
„1a) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy;
1b) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy;
1c) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – terytorium tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom;”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Przepisów ust. 1 pkt 1a–1c nie stosuje się do towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1:
1) podlegających opodatkowaniu podatkiem na zasadach określonych w art. 120 ust. 4 i 5;
2) podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5;
3) będących przedmiotem dostawy na aukcji (licytacji) w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, jeżeli ich dostawa jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.
1b. Przepisy ust. 1a pkt 2 i 3 stosuje się pod warunkiem posiadania przez dostawcę dokumentów jednoznacznie potwierdzających dokonanie dostawy na zasadach określonych w tych przepisach.”,
c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. W przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów.
3b. Przepisy ust. 2–2d nie mają zastosowania do dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.”;
10) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:
„Art. 22a. 1. Przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
2) towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;
3) suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.
2. Jeżeli w trakcie roku podatkowego kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 3, zostanie przekroczona, przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a stosuje się, począwszy od dostawy, w związku z którą przekroczono tę kwotę.
3. Dostawca, do którego ma zastosowanie przepis ust. 1, może wskazać jako miejsce dostawy miejsce, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1a. Dostawca, którego towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, wskazuje miejsce dostawy przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.
4. W terminie 30 dni od dnia dokonania pierwszej dostawy towarów po skorzystaniu z wyboru, o którym mowa w ust. 3, dostawca, z wyjątkiem dostawcy będącego podatnikiem zidentyfikowanym na potrzeby procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a, jest obowiązany przedstawić naczelnikowi urzędu skarbowego dokument potwierdzający zawiadomienie właściwego organu podatkowego w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej z tytułu wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, dostawca nie może zmienić miejsca dostawy towarów wcześniej niż po upływie 2 kolejnych lat, licząc od dnia dokonania pierwszej dostawy, dla której miejsce dostawy zostało określone zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1a.
6. Dostawca, którego towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, może ponownie określić miejsce dostawy towarów zgodnie z ust. 1, po uprzednim zawiadomieniu o rezygnacji z dokonanego wyboru, o którym mowa w ust. 3, przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje z określenia miejsca dostawy towarów zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1a, na zasadach określonych w art. 28p.
7. Warunkiem uznania dostawy towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, w przypadku gdy towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, jest otrzymanie przez dostawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
8. Dowodami, o których mowa w ust. 7, są dokumenty:
1) przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przez dostawcę przewoźnikowi (spedytorowi),
2) potwierdzające odbiór towarów poza terytorium kraju
– jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
9. W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 8, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, dokumentami wskazującymi, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez dostawcę w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności:
1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2) dokument potwierdzający zapłatę za towar, a w przypadku gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.
10. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 7, nie został spełniony, dostawca nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w następnym okresie rozliczeniowym. W tym przypadku, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy dostawca nie otrzymał dokumentów wskazujących, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę towarów na terytorium kraju.
11. Otrzymanie po terminie, o którym mowa w ust. 10, dokumentów wskazujących, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów dla wysyłanych lub transportowanych towarów, uprawnia dostawcę do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym dostawca otrzymał te dokumenty.”;
11) uchyla się art. 23 i art. 24;
12) w art. 28k:
a) w ust. 2 w pkt 3 wyrazy „całkowita wartość usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku” zastępuje się wyrazami „suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Podatnik, do którego ma zastosowanie przepis ust. 2, może wskazać jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w ust. 1. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wskazuje miejsce świadczenia usług przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.”,
c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, może ponownie określić miejsce świadczenia usług zgodnie z ust. 2, po uprzednim zawiadomieniu o rezygnacji z dokonanego wyboru, o którym mowa w ust. 4, przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje z określania miejsca świadczenia usług zgodnie z ust. 1, na zasadach określonych w art. 28p.”;
13) w dziale V dodaje się rozdział 4 w brzmieniu:
„Rozdział 4
Zawiadomienie o miejscu opodatkowania
Art. 28p. 1. Dostawca, o którym mowa w art. 22a ust. 3 i 6, oraz podatnik, o którym mowa w art. 28k ust. 4 i 6, składają, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, do naczelnika urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze miejsca opodatkowania albo o rezygnacji z dokonanego wyboru miejsca opodatkowania.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) informacje o miejscu i celu składania zawiadomienia;
2) dane dostawcy lub podatnika:
a) nazwę lub imię i nazwisko,
b) adres siedziby lub adres miejsca zamieszkania,
c) numer identyfikacji podatkowej;
3) informacje o wyborze miejsca opodatkowania lub o rezygnacji z dokonanego wyboru miejsca opodatkowania, niezbędne do określenia momentu tego wyboru i rezygnacji z niego;
4) dane kontaktowe, w tym numer telefonu i adres poczty elektronicznej, dostawcy lub podatnika, a w przypadku ustanowienia pełnomocnika – dane kontaktowe pełnomocnika.
3. Jeżeli zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, nie spełnia wymogów określonych w ust. 2, naczelnik urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia wzywa do jego uzupełnienia.
Art. 28q. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia, na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, wzór zawiadomienia, o którym mowa w art. 28p ust. 1.”;
14) w art. 31a dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Na potrzeby stosowania art. 7a ust. 1, art. 45 ust. 1 pkt 11, art. 48 ust. 2, art. 52 ust. 3, art. 56 ust. 1 i 2,
art. 138a pkt 2 i art. 138i ust. 1 kwotę wyrażoną w euro przelicza się przy zastosowaniu kursu wymiany obowiązującego w pierwszym dniu roboczym października poprzedniego roku podatkowego, opublikowanego przez Europejski Bank Centralny, przy czym wyrażone w złotych kwoty wynikające z przeliczenia zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.”;
15) w art. 33:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447”,
b) w ust. 4 wyrazy „art. 33a–33c” zastępuje się wyrazami „art. 33a i art. 33b”,
c) w ust. 6 wyrazy „art. 33a i 33c” zastępuje się wyrazami „art. 33a”;
16) uchyla się art. 33c;
17) w art. 41:
a) w ust. 2 po wyrazach „z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1” dodaje się wyrazy „i art. 138i ust. 4”,
b) w ust. 2a po wyrazach „stawka podatku wynosi 5%” dodaje się wyrazy „ , z zastrzeżeniem art. 138i ust. 4”;
18) w art. 45 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu:
„11) towarów, z wyjątkiem towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, pod warunkiem że:
a) podatek albo podatek od wartości dodanej należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, albo na zasadach odpowiadających tym regulacjom,
b) w momencie importu towaru przekazano organowi celnemu ważny numer identyfikacyjny VAT, nadany zgodnie z art. 138e ust. 7 pkt 1 i 2 albo na zasadach odpowiadających tym regulacjom.”;
19) w art. 46 uchyla się pkt 4;
20) uchyla się art. 51;
21) w art. 83 w ust. 1 w pkt 26 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 27 w brzmieniu:
„27) dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 2, dokonywanych na rzecz podatnika, który ułatwia dostawę towarów.”;
22) w art. 89:
a) w ust. 1 w pkt 4 wyrazy „procedury szczególnej rozliczania VAT, o której mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7” zastępuje się wyrazami „procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9”,
b) w ust. 1m wyrazy „usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a” zastępuje się wyrazami „usług, wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub sprzedaży na odległość towarów importowanych”;
23) w art. 96 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Dostawca nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, dokonujący wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, składa zgłoszenie rejestracyjne do naczelnika urzędu skarbowego przed dniem dokonania dostawy.”;
24) w art. 99 w ust. 1 wyrazy „ust. 2–10, art. 130c i art. 133” zastępuje się wyrazami „ust. 2–10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2”;
25) po art. 103a dodaje się art. 103b w brzmieniu:
„Art. 103b. 1. W przypadku gdy na podstawie art. 5c rozporządzenia 282/2011 podatnik ułatwiający dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, nie jest obowiązany do zapłaty podatku w kwocie przekraczającej kwotę tego podatku, którą zadeklarował i zapłacił, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego określa podmiotowi dokonującemu dostawy towarów na rzecz tego podatnika kwotę podatku do zapłaty.
2. Kwotę podatku do zapłaty, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota, do zapłaty której, na podstawie art. 5c rozporządzenia 282/2011, nie jest obowiązany podatnik ułatwiający dostawy towarów.”;
26) w art. 106a:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) sprzedaży, z wyjątkiem:
a) przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów,
b) czynności rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska;”,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) dostawy towarów i świadczenia usług rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tych procedur, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest Rzeczpospolita Polska;”,
c) dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) sprzedaży na odległość towarów importowanych, rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tej procedury, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tego rozdziału jest Rzeczpospolita Polska.”;
27) w art. 106b:
a) w ust. 1:
– pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;”,
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.”,
b) w ust. 3:
– pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,”,
– po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,”,
c) uchyla się ust. 4,
d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Podatnik korzystający z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, może wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4.”;
28) w art. 106e:
a) w ust. 1 w pkt 12 po wyrazach „stawkę podatku” dodaje się wyrazy „albo stawkę podatku od wartości dodanej
w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9”,
b) w ust. 4 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 4 – danych określonych w ust. 1 pkt 4.”,
c) w ust. 6 wyrazy „sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju” zastępuje się wyrazami „wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, sprzedaży na odległość towarów importowanych”;
29) w art. 106i uchyla się ust. 6a;
30) w art. 109 ust. 11a otrzymuje brzmienie:
„11a. Dostawcy, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 1, których towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, oraz podatnicy, o których mowa w art. 28k ust. 2, posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, są obowiązani prowadzić ewidencję, na podstawie której można określić łączną wartość dostaw dokonywanych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 pkt 22a, oraz świadczonych usług, o których mowa w art. 28k ust. 1. Ewidencja powinna zapewnić również wskazanie dostawy lub usługi, w związku z którymi nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3 lub art. 28k ust. 2 pkt 3.”;
31) po art. 109a dodaje się art. 109b w brzmieniu:
„Art. 109b. 1. Podatnik ułatwiający poprzez użycie interfejsu elektronicznego dokonanie na terytorium Unii Europejskiej:
1) sprzedaży na odległość towarów importowanych innej niż dostawa towarów, o której mowa w art. 7a ust. 1, lub
2) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem innych niż dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 2, lub
3) świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem innego niż świadczenie usług, w przypadku których przyjmuje się, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym zgodnie z art. 9a rozporządzenia 282/2011
– jest obowiązany prowadzić ewidencję tych czynności w postaci elektronicznej, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 54c ust. 2 rozporządzenia 282/2011.
2. Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 54b rozporządzenia 282/2011.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest prowadzona w sposób umożliwiający sprawdzenie prawidłowości rozliczenia podatku lub podatku od wartości dodanej w odniesieniu do każdego towaru będącego przedmiotem dostawy lub każdej świadczonej usługi, o których mowa w ust. 1.
4. Podatnik jest obowiązany udostępnić drogą elektroniczną, w zakresie wskazanym w żądaniu właściwego organu podatkowego, ewidencję, o której mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia tego żądania, w odniesieniu do:
1) dostaw towarów, w przypadku których wysyłka lub transport rozpoczyna się lub kończy na terytorium kraju;
2) świadczenia usług, w przypadku których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium kraju.
5. W przypadku wystąpienia problemów technicznych uniemożliwiających udostępnienie ewidencji drogą elektroniczną zgodnie z ust. 4 ewidencję udostępnia się w sposób wskazany przez właściwy organ podatkowy w wezwaniu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia tego wezwania.
6. Elektroniczna kopia żądania, o którym mowa w ust. 4, lub wezwania, o którym mowa w ust. 5, może być przekazana na adres poczty elektronicznej:
1) wskazany w zgłoszeniu informującym o zamiarze skorzystania przez podatnika z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9 lub odpowiadających im regulacjach;
2) wskazany przez podatnika w inny sposób niż określony w pkt 1, w przypadku gdy podatnik nie korzysta z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9 lub odpowiadających im regulacjach;
3) podatnika, podany na stronie internetowej podatnika, w przypadku gdy adres poczty elektronicznej, o którym mowa w pkt 1 i 2, nie został wskazany.
7. Podatnik przechowuje ewidencję, o której mowa w ust. 1, przez okres 10 lat od zakończenia roku podatkowego, w którym została dokonana dostawa towarów lub wykonana usługa podlegające obowiązkowi ewidencyjnemu.”;
32) w art. 112 wyrazy „z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3” zastępuje się wyrazami „z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8”;
33) w art. 113 w ust. 2:
a) w pkt 1 wyrazy „sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju” zastępuje się wyrazami „wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju”,
b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;”;
34) w dziale XII tytuł rozdziału 6a otrzymuje brzmienie:
„Procedura unijna dotycząca niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług”;
35) w art. 130a:
a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) usługach – rozumie się przez to usługi świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji;”,
b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) podatnikach – rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które:
a) dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
b) ułatwiają dostawę towarów zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, lub
c) posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a;”,
c) po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu:
„2a) państwie członkowskim konsumpcji – rozumie się przez to:
a) w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy,
b) w przypadku dostaw towarów dokonanych przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem takich dostaw rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego – to państwo członkowskie,
c) w przypadku świadczenia usług – państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług;
2b) państwie członkowskim identyfikacji – rozumie się przez to państwo członkowskie:
a) w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej albo
b) w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
c) w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
d) rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, a w przypadku większej liczby takich państw członkowskich – państwo członkowskie, które podatnik wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, pod warunkiem że nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;”,
d) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) procedurze unijnej – rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a–c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.”;
36) w art. 130b:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.”,
b) uchyla się ust. 2,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadkach, o których mowa w art. 130a pkt 2b lit. c i d, podatnik nie może zmienić państwa członkowskiego identyfikacji wcześniej niż po upływie dwóch kolejnych lat, licząc od końca roku, w którym rozpoczął korzystanie z procedury unijnej.”,
d) w ust. 4 wyrazy „naczelnika drugiego urzędu skarbowego” zastępuje się wyrazami „właściwego naczelnika urzędu skarbowego”,
e) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje identyfikacji podatnika na potrzeby procedury unijnej i potwierdza zgłoszenie, wykorzystując numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.”,
f) w ust. 6 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„W przypadku gdy podatnik nie spełnia warunków do korzystania z procedury unijnej, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia zgłoszenia, na które służy zażalenie.”,
g) w ust. 7:
– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Podatnik zidentyfikowany na potrzeby procedury unijnej jest obowiązany do zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej o:”,
– w pkt 2 wyrazy „procedurą szczególną rozliczania VAT” zastępuje się wyrazami „procedurą unijną”,
– pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) zaprzestaniu dokonywania dostaw towarów lub świadczenia usług objętych procedurą unijną”,
h) w ust. 8:
– we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „procedury szczególnej rozliczania VAT” zastępuje się wyrazami „procedury unijnej”,
– pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) zawiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zaprzestaniu dokonywania dostaw towarów lub świadczenia usług objętych procedurą unijną lub
2) nie istnieje lub mimo udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z nim albo jego pełnomocnikiem, albo przez okres dwóch kolejnych lat nie świadczy usług ani nie dokonuje dostaw towarów objętych procedurą unijną, lub”,
– w pkt 3 wyrazy „procedury szczególnej rozliczania VAT” zastępuje się wyrazami „procedury unijnej”,
– w pkt 4 wyrazy „procedury szczególnej rozliczania VAT” zastępuje się wyrazami „procedury unijnej”,
– część wspólna otrzymuje brzmienie:
„– właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o wygaśnięciu identyfikacji tego podatnika na potrzeby procedury unijnej, na które służy zażalenie. Podatnik jest powiadamiany o wydaniu postanowienia również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.”;
37) w art. 130c:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury unijnej są obowiązani składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje na potrzeby rozliczenia VAT, zwane dalej „deklaracjami VAT”, do właściwego urzędu skarbowego, niezależnie od tego, czy dostawy towarów i świadczenia usług objęte procedurą unijną miały miejsce.”,
b) w ust. 2 wyrazy „do 20. dnia miesiąca” zastępuje się wyrazami „do końca miesiąca”,
c) w ust. 4:
– we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „powinna zawierać” zastępuje się wyrazem „zawiera”,
– w pkt 2:
– – lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) całkowitą wartość, pomniejszoną o kwotę VAT, następujących transakcji:
– wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość,
– dostawy towarów dokonywanej przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport tych towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium kraju,
– świadczenia usług,”,
– – w lit. b wyraz „usługi” zastępuje się wyrazem „transakcje”,
d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. W przypadku gdy towary są wysyłane lub transportowane z państw członkowskich innych niż państwo członkowskie identyfikacji, deklaracja VAT oprócz informacji, o których mowa w ust. 4, zawiera:
1) dla każdego państwa członkowskiego, z którego towary są wysyłane lub transportowane:
a) całkowitą wartość, pomniejszoną o kwotę VAT, następujących dostaw towarów:
– wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość innej niż dokonywana przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2,
– wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość i dostawy towarów, jeżeli wysyłka lub transport tych towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego identyfikacji, dokonanej przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2,
b) całkowitą kwotę podatku należnego przypadającą na transakcje, o których mowa w lit. a, wraz z jej podziałem na kwoty odpowiadające poszczególnym stawkom VAT,
c) stawki VAT;
2) w przypadku dostaw, o których mowa w pkt 1 lit. a tiret pierwsze – numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, a w przypadku jego braku – numer, za pomocą którego ten podatnik jest zidentyfikowany dla celów podatkowych w państwie członkowskim, z którego towary są wysyłane lub transportowane;
3) w przypadku dostaw, o których mowa w pkt 1 lit. a tiret drugie – numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, a w przypadku jego braku – numer, za pomocą którego ten podatnik jest zidentyfikowany dla celów podatkowych w państwie członkowskim, z którego towary są wysyłane lub transportowane, o ile jest dostępny.”,
e) w ust. 5:
– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„W przypadku gdy poza stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w państwie członkowskim identyfikacji podatnik świadczący usługi objęte procedurą unijną ma również inne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajdujące się w innym państwie członkowskim, z którego świadczone są te usługi, deklaracja VAT, oprócz informacji, o których mowa w ust. 4, zawiera:”,
– pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) całkowitą wartość tych usług, wraz z jej podziałem na państwa członkowskie konsumpcji – dla każdego państwa członkowskiego, w którym podatnik ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,”,
– w pkt 2 wyrazy „jakikolwiek numer, za pomocą którego ten podatnik jest zidentyfikowany w państwie członkowskim” zastępuje się wyrazami „numer, za pomocą którego ten podatnik jest zidentyfikowany dla celów podatkowych w państwie członkowskim”,
f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. W przypadku stwierdzenia błędów w złożonej deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest w deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy, nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy. W deklaracji VAT, w której dokonuje się korekty, należy wskazać właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta.”,
g) w ust. 7 wyrazy „świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych” zastępuje się wyrazami „dostaw towarów lub świadczenia usług”,
h) w ust. 8 wyraz „drugiego” zastępuje się wyrazem „właściwego”;
38) w art. 130d:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury unijnej są obowiązani prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą unijną, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c rozporządzenia 282/2011.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest udostępniana przez podatnika drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. W przypadku wystąpienia problemów technicznych uniemożliwiających udostępnienie ewidencji drogą elektroniczną ewidencję udostępnia się w sposób i w terminie wskazanych przez właściwy organ podatkowy.”,
b) w ust. 3 wyrazy „świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych” zastępuje się wyrazami „dostaw towarów lub świadczenia usług objętych procedurą unijną”;
39) w dziale XII tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie:
„Procedura nieunijna dotycząca niektórych usług”;
40) w art. 131:
a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) usługach – rozumie się przez to usługi świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji;”,
b) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) państwie członkowskim konsumpcji – rozumie się przez to państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług;”,
c) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) państwie członkowskim identyfikacji – rozumie się przez to państwo członkowskie, które podmiot zagraniczny wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury nieunijnej, jeżeli jego działalność w zakresie świadczenia usług jako podatnika VAT na terytorium Unii Europejskiej zostanie rozpoczęta zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału;”,
d) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) procedurze nieunijnej – rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu świadczenia usług państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.”;
41) w art. 132:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podmioty zagraniczne świadczące usługi mogą złożyć w państwie członkowskim identyfikacji zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury nieunijnej.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Procedura nieunijna ma zastosowanie do wszystkich usług świadczonych na terytorium Unii Europejskiej.”,
c) w ust. 3 wyrazy „naczelnika drugiego urzędu skarbowego” zastępuje się wyrazami „właściwego naczelnika urzędu skarbowego”,
d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, potwierdzając zgłoszenie, nadaje z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej podmiotowi zagranicznemu numer identyfikacyjny na potrzeby rozliczania świadczonych przez niego usług.”,
e) w ust. 5a zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„W przypadku gdy podmiot zagraniczny nie spełnia warunków do korzystania z procedury nieunijnej, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia zgłoszenia, na które służy zażalenie.”,
f) w ust. 6:
– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Podmiot zagraniczny zidentyfikowany na potrzeby procedury nieunijnej jest obowiązany do zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej o:”,
– w pkt 2 wyrazy „procedurą szczególną rozliczania VAT” zastępuje się wyrazami „procedurą nieunijną”,
– w pkt 3 skreśla się wyrazy „telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych”,
g) w ust. 7:
– pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) podmiot zagraniczny zidentyfikowany na potrzeby procedury nieunijnej zawiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zaprzestaniu świadczenia usług objętych procedurą nieunijną lub
2) mimo udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podmiotem zagranicznym zidentyfikowanym na potrzeby procedury nieunijnej albo jego pełnomocnikiem, albo przez okres dwóch kolejnych lat podmiot ten nie świadczy usług objętych procedurą nieunijną, lub”,
– w pkt 3 wyrazy „procedury szczególnej rozliczania VAT” zastępuje się wyrazami „procedury nieunijnej”,
– w pkt 4 wyrazy „procedury szczególnej rozliczania VAT” zastępuje się wyrazami „procedury nieunijnej”,
– część wspólna otrzymuje brzmienie:
„– właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o wygaśnięciu identyfikacji tego podmiotu na potrzeby procedury nieunijnej, na które służy zażalenie. Podmiot zagraniczny jest powiadamiany o wydaniu postanowienia również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.”;
42) w art. 133:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podmioty zagraniczne zidentyfikowane na potrzeby procedury nieunijnej są obowiązane składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje VAT do właściwego urzędu skarbowego, niezależnie od tego, czy usługi objęte procedurą nieunijną były świadczone.”,
b) w ust. 2 wyrazy „do 20. dnia miesiąca” zastępuje się wyrazami „do końca miesiąca”,
c) w ust. 4:
– we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „powinna zawierać” zastępuje się wyrazem „zawiera”,
– w pkt 2:
– – w lit. a skreśla się wyrazy „telekomunikacyjnych, usług nadawczych oraz usług elektronicznych”,
– – w lit. b skreśla się wyrazy „ , o których mowa w lit. a,”,
d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. W przypadku stwierdzenia błędów w złożonej deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest w deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy, nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy. W deklaracji VAT, w której dokonuje się korekty, należy wskazać właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta.”,
e) w ust. 6 skreśla się wyrazy „telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych”,
f) w ust. 8 wyraz „drugiego” zastępuje się wyrazem „właściwego”;
43) w art. 134:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Podmioty zagraniczne zidentyfikowane na potrzeby procedury nieunijnej są obowiązane prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą nieunijną zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c rozporządzenia 282/2011.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest udostępniana przez podmiot zagraniczny drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. W przypadku wystąpienia problemów technicznych uniemożliwiających udostępnienie ewidencji drogą elektroniczną ewidencję udostępnia się w sposób i w terminie wskazanych przez właściwy organ podatkowy.”,
b) w ust. 3 wyrazy „świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych” zastępuje się wyrazami „świadczenia usług objętych procedurą nieunijną”;
44) w dziale XII dodaje się rozdziały 9 i 10 w brzmieniu:
„Rozdział 9
Szczególna procedura dotycząca sprzedaży na odległość towarów importowanych
Art. 138a. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) VAT – rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej;
2) sprzedaży na odległość towarów importowanych – rozumie się przez to sprzedaż na odległość towarów importowanych, z wyjątkiem towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro;
3) podatniku niemającym siedziby na terytorium Unii Europejskiej – rozumie się przez to podatnika, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;
4) państwie członkowskim konsumpcji – rozumie się przez to państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy;
5) państwie członkowskim identyfikacji – rozumie się przez to państwo członkowskie:
a) które podatnik niemający siedziby na terytorium Unii Europejskiej wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu,
b) w którym podatnik posiada:
– siedzibę działalności gospodarczej albo
– stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
– stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej,
c) w którym pośrednik posiada:
– siedzibę działalności gospodarczej albo
– stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
– stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;
6) procedurze importu – rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych państwu członkowskiemu konsumpcji, za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.
Art. 138b. 1. Z procedury importu może korzystać dokonujący sprzedaży na odległość towarów importowanych:
1) podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;
2) podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej albo podatnik niemający siedziby na terytorium Unii Europejskiej, reprezentowany przez pośrednika;
3) podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa trzeciego, z którym Unia Europejska zawarła porozumienie o wzajemnej pomocy o zakresie zbliżonym do zakresu dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz. Urz. UE L 84 z 31.03.2010, str. 1) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 268 z 12.10.2010, str. 1, z późn. zm.).
2. Podatnik korzystający z procedury importu stosuje ją do wszystkich transakcji sprzedaży na odległość towarów importowanych.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, podatnik może korzystać z procedury importu, jeżeli dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych z państwa trzeciego, na terytorium którego posiada siedzibę.
Art. 138c. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 138b ust. 1 pkt 2, podatnik nie może jednocześnie ustanowić więcej niż jednego pośrednika.
2. Pośrednikiem może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej ustanowiona przez podatnika dokonującego sprzedaży na odległość towarów importowanych, jako osoba obowiązana do zapłaty VAT i wypełnienia obowiązków określonych w przepisach niniejszego rozdziału w imieniu i na rzecz tego podatnika, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:
1) jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny;
2) posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia, o którym mowa w art. 138e ust. 3;
3) przez ostatnie 24 miesiące nie zalegała z wpłatami poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczającymi odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach, przy czym udział zaległości w kwocie podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość;
4) przez ostatnie 24 miesiące osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi – osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, członkiem władz zarządzających, głównym księgowym, nie została prawomocnie skazana na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy za popełnienie przestępstwa skarbowego;
5) jest uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości.
3. Wymóg, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, uznaje się również za spełniony, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) podmiot uregulował, wraz z odsetkami za zwłokę, zaległości przekraczające odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach, w terminie 30 dni od dnia powstania tych zaległości;
2) uregulowanie zaległości zgodnie z pkt 1 w ostatnich 24 miesiącach nie dotyczyło więcej niż dwóch okresów rozliczeniowych odrębnie w każdym podatku.
4. Pośrednika ustanawia się w drodze umowy sporządzonej na piśmie, która zawiera:
1) nazwy stron umowy oraz ich adresy i dane identyfikacyjne na potrzeby odpowiednio VAT lub podatku o podobnym charakterze;
2) adres, pod którym będzie prowadzona i przechowywana dokumentacja na potrzeby VAT;
3) oświadczenie podmiotu, który jest ustanawiany pośrednikiem, o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2.
Art. 138d. 1. Pośrednik wykonuje w imieniu i na rzecz podatnika, dla którego został ustanowiony, obowiązki tego podatnika w zakresie złożenia zgłoszenia o zamiarze skorzystania z procedury importu przez tego podatnika, rozliczania VAT w procedurze importu, w tym w zakresie sporządzania deklaracji VAT i zapłaty VAT, prowadzenia i przechowywania dokumentacji, w tym ewidencji, jej udostępniania, a także inne czynności wynikające z przepisów niniejszego rozdziału.
2. Pośrednik odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe, które rozlicza w imieniu i na rzecz tego podatnika.
Art. 138e. 1. Podatnik, o którym mowa w art. 138b ust. 1, może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury importu w państwie członkowskim identyfikacji.
2. W imieniu podatnika, o którym mowa w art. 138b ust. 1 pkt 2, zgłoszenia dokonuje ustanowiony przez podatnika pośrednik.
3. Podatnik, który zamierza działać w charakterze pośrednika na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 138b ust. 1 pkt 2, składa zgłoszenie informujące o zamiarze działania w takim charakterze w państwie członkowskim identyfikacji.
4. Podatnik, dla którego państwem członkowskim identyfikacji jest państwo, o którym mowa w art. 138a pkt 5 lit. b tiret trzecie, a także pośrednik, dla którego państwem członkowskim identyfikacji jest państwo, o którym mowa w art. 138a pkt 5 lit. c tiret trzecie, nie może zmienić tego państwa wcześniej niż po upływie dwóch kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym rozpoczął korzystanie z procedury importu.
5. W przypadku gdy państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita Polska, zgłoszenia dokonuje się za pomocą środków komunikacji elektronicznej do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
6. W przypadku gdy państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita Polska:
1) zgłoszenie dokonywane przez podatnika, o którym mowa w art. 138b ust. 1 pkt 1 i 3, zawiera:
a) nazwę podatnika,
b) adres podatnika wraz z kodem pocztowym,
c) adres poczty elektronicznej podatnika,
d) adresy stron internetowych należących do podatnika,
e) numer identyfikacji podatkowej podatnika przyznany w Rzeczypospolitej Polskiej lub numer identyfikacji podatkowej podatnika przyznany w innym państwie siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli jest tam nadawany;
2) zgłoszenie podatnika, o którym mowa w art. 138b ust. 1 pkt 2, dokonywane przez pośrednika zawiera:
a) nazwę podatnika,
b) adres podatnika wraz z kodem pocztowym,
c) adres poczty elektronicznej podatnika,
d) adresy stron internetowych należących do podatnika,
e) numer identyfikacji podatkowej podatnika przyznany w Rzeczypospolitej Polskiej lub numer identyfikacji podatkowej podatnika przyznany w innym państwie siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli jest tam nadawany,
f) indywidualny numer identyfikacyjny na potrzeby działania jako pośrednik, nadany pośrednikowi zgodnie z ust. 7 pkt 3;
3) zgłoszenie pośrednika, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
a) nazwę pośrednika,
b) adres pośrednika wraz z kodem pocztowym,
c) adres poczty elektronicznej pośrednika,
d) numer identyfikacji podatkowej pośrednika przyznany w Rzeczypospolitej Polskiej.
7. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, potwierdzając zgłoszenie, o którym mowa w ust. 6:
1) pkt 1, nadaje podatnikowi numer identyfikacyjny VAT na potrzeby korzystania z procedury importu;
2) pkt 2, nadaje pośrednikowi, dla każdego podatnika, dla którego został wyznaczony, numer identyfikacyjny VAT na potrzeby korzystania z procedury importu;
3) pkt 3, nadaje pośrednikowi indywidualny numer identyfikacyjny na potrzeby działania jako pośrednik, w imieniu i na rzecz podatników korzystających z procedury importu.
8. Numery identyfikacyjne, o których mowa w ust. 7, są nadawane z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.
9. Numery identyfikacyjne, o których mowa w ust. 7, są stosowane wyłącznie do celów procedury importu.
10. W przypadku gdy podatnik nie spełnia warunków do korzystania z procedury importu, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia zgłoszenia, na które służy zażalenie. Podatnik, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – pośrednik, jest powiadamiany o wydaniu postanowienia również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
11. W przypadku gdy pośrednik nie spełnia warunków do działania w charakterze pośrednika, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia zgłoszenia, na które służy zażalenie. Pośrednik jest powiadamiany o wydaniu postanowienia również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
12. Podatnik, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – pośrednik, jest obowiązany do zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o:
1) zmianach danych objętych zgłoszeniami, o których mowa w ust. 6, z wyjątkiem tych, których aktualizacji podatnik dokonał na podstawie art. 96 ust. 12 lub na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników,
2) zmianach działalności objętej procedurą importu, w wyniku których podatnik przestał spełniać warunki do korzystania z niej,
3) zaprzestaniu przez podatnika dokonywania sprzedaży na odległość towarów importowanych objętych procedurą importu
– nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła okoliczność wymagająca zawiadomienia.
13. W przypadku gdy:
1) podatnik, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – pośrednik, zawiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zaprzestaniu dokonywania przez podatnika sprzedaży na odległość towarów importowanych objętych procedurą importu lub
2) podatnik nie istnieje lub mimo udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z nim, albo przez okres dwóch kolejnych lat podatnik nie dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych objętych procedurą importu, lub
3) podatnik nie spełnia warunków do korzystania z procedury importu, lub
4) podatnik systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących procedury importu, lub
5) pośrednik zawiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że nie reprezentuje już podatnika
– właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o wykluczeniu podatnika z procedury importu, na które służy zażalenie.
14. Podatnik, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – również pośrednik, jest powiadamiany o wydaniu postanowienia, o którym mowa w ust. 13, również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
15. W przypadku gdy pośrednik:
1) przez okres dwóch kolejnych kwartałów nie działał w charakterze pośrednika na rzecz podatnika korzystającego z procedury importu lub
2) nie spełnia warunków określonych w art. 138c ust. 2 i 3, lub
3) systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących procedury importu
– właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie o wykreśleniu tego pośrednika z rejestru i wykluczeniu podatników reprezentowanych przez niego z procedury importu, na które służy zażalenie.
16. Pośrednik oraz podatnicy reprezentowani przez tego pośrednika są powiadamiani o wydaniu postanowienia, o którym mowa w ust. 15, również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Art. 138f. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych objętych procedurą importu powstaje w momencie dokonania dostawy towarów. Dostawę towarów uważa się za dokonaną w momencie zaakceptowania płatności w rozumieniu art. 61b rozporządzenia 282/2011.
Art. 138g. 1. Podatnik, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – pośrednik, jest obowiązany składać, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, deklaracje VAT do właściwego urzędu skarbowego, niezależnie od tego, czy sprzedaż na odległość towarów importowanych objęta procedurą importu miała miejsce.
2. Deklaracje VAT składa się za okresy miesięczne, w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2, upływa również, gdy ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy.
4. Deklaracja VAT zawiera:
1) numer identyfikacyjny VAT, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby procedury importu zgodnie z art. 138e ust. 7 pkt 1 i 2, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 138b ust. 1 pkt 2 – także indywidualny numer identyfikacyjny pośrednika, o którym mowa w art. 138e ust. 7 pkt 3;
2) dla każdego państwa członkowskiego konsumpcji, w którym VAT jest należny:
a) całkowitą wartość sprzedaży na odległość towarów importowanych, pomniejszoną o kwotę VAT, w odniesieniu do której powstał obowiązek podatkowy w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja VAT,
b) całkowitą kwotę należnego VAT przypadającą na sprzedaż na odległość towarów importowanych, o której mowa w lit. a, wraz z jej podziałem na kwoty odpowiadające poszczególnym stawkom VAT,
c) stawki VAT;
3) kwotę należnego VAT ogółem.
5. W przypadku stwierdzenia błędów w złożonej deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest w deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy, nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy. W deklaracji VAT, w której dokonuje się korekty, należy wskazać właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta.
6. Kwoty w deklaracji VAT wyrażane są w euro.
7. W przypadku gdy płatności z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych dokonywano w innych walutach niż euro, do ich przeliczenia na euro stosuje się kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego, a jeżeli nie zostanie opublikowany w tym dniu – kurs wymiany opublikowany następnego dnia.
8. Podatnik, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – pośrednik, jest obowiązany do wpłacania kwot VAT w euro, wskazując deklarację VAT, której dotyczy wpłata, w terminie, o którym mowa w ust. 2, na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.
Art. 138h. 1. Podatnik, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – pośrednik, jest obowiązany prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą importu, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c ust. 2 rozporządzenia 282/2011. Pośrednik prowadzi odrębną ewidencję dla każdego z podatników, których reprezentuje.
2. Ewidencja jest udostępniana przez podatnika, a w przypadku podatnika reprezentowanego przez pośrednika – przez pośrednika, drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. W przypadku wystąpienia problemów technicznych uniemożliwiających udostępnienie ewidencji drogą elektroniczną ewidencję udostępnia się w sposób i w terminie wskazanych przez właściwy organ podatkowy.
3. Ewidencję przechowuje się przez okres 10 lat od zakończenia roku podatkowego, w którym dokonano sprzedaży na odległość towarów importowanych.
Rozdział 10
Szczególna procedura dotycząca deklarowania i zapłaty podatku z tytułu importu towarów
Art. 138i. 1. W przypadku importu towarów, z wyjątkiem towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, będących przedmiotem sprzedaży na odległość towarów importowanych umieszczonych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, których wysyłka lub transport kończy się na terytorium kraju, osoba zgłaszająca towary organom celnym na terytorium kraju w imieniu własnym i na rzecz osoby, dla której towary są przeznaczone, zwana dalej „osobą odpowiedzialną za pobór podatku”, może wykazywać podatek pobrany z tytułu importu towarów w deklaracjach składanych za okresy miesięczne, zwanych dalej „deklaracjami miesięcznymi”.
2. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) do towarów nie stosuje się procedury szczególnej, o której mowa w rozdziale 9, ani zasad odpowiadających tym regulacjom;
2) osoba odpowiedzialna za pobór podatku jest operatorem pocztowym w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320) lub podatnikiem posiadającym status upoważnionego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 38 unijnego kodeksu celnego.
3. Osoba odpowiedzialna za pobór podatku oblicza i pobiera podatek w prawidłowej wysokości od osoby, dla której towary są przeznaczone, nie później niż w momencie doręczenia tej osobie przesyłki i dokonuje płatności tego podatku. Osoba, dla której towary są przeznaczone, jest obowiązana do zapłaty podatku.
4. Dla importu towarów, o którym mowa w ust. 1, stawka podatku wynosi 22%.
5. Osoba odpowiedzialna za pobór podatku jest obowiązana składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklarację miesięczną. Za deklarację miesięczną uznaje się sumę zgłoszeń celnych, dokonywanych według miejsca przedstawienia towarów organom celnym, zawierających całkowitą kwotę podatku pobranego w miesiącu, za który składane są te zgłoszenia celne.
6. Osoba odpowiedzialna za pobór podatku jest obowiązana do wpłacenia pobranego podatku w terminie do
16. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany.
7. Osoba odpowiedzialna za pobór podatku jest obowiązana prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję towarów importowanych objętych procedurą uregulowaną w przepisach niniejszego rozdziału w sposób pozwalający na prawidłowe obliczenie i pobór podatku oraz wykazanie całkowitej kwoty pobranego podatku w deklaracji miesięcznej, a także sprawdzenie przez organ celny prawidłowości pobranego i wykazanego podatku. Ewidencja zawiera dane w odniesieniu do każdego towaru będącego przedmiotem importu, w tym kwotę obliczonego podatku, datę doręczenia towaru i datę pobrania podatku.
8. Ewidencja jest przechowywana przez okres 10 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, i jest udostępniana przez osobę odpowiedzialną za pobór podatku drogą elektroniczną na każde żądanie organu celnego.
9. Jeżeli organ celny stwierdzi, że w deklaracji miesięcznej kwota podatku została wykazana w wysokości innej niż całkowita kwota podatku wynikająca z ewidencji, w odniesieniu do przesyłek, od których podatek został pobrany lub powinien zostać pobrany ze względu na doręczenie przesyłki, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku wykazaną w deklaracji miesięcznej.
10. Po złożeniu deklaracji miesięcznej osoba odpowiedzialna za pobór podatku może wystąpić z wnioskiem do naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku wykazaną w deklaracji miesięcznej.
11. Jeżeli osoba odpowiedzialna za pobór podatku nie złoży deklaracji miesięcznej, kwotę podatku określa naczelnik urzędu celno-skarbowego w drodze decyzji.
12. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 33 ust. 6 stosuje się odpowiednio.
13. W przypadkach, o których mowa w ust. 9–11, przepisy art. 33 ust. 6, art. 34 ust. 3–5 i art. 37 stosuje się odpowiednio.
14. W przypadku gdy:
1) organ celny wyda decyzję, o której mowa w:
a) ust. 9, w której określi różnicę podatku do zapłaty, albo
b) ust. 11, lub
2) podatek wykazany w deklaracji miesięcznej nie został wpłacony w terminie, o którym mowa w ust. 6
– osoba odpowiedzialna za pobór podatku może dokonywać importu towarów zgodnie z ust. 1, pod warunkiem złożenia zabezpieczenia kwoty podatku, który ma być wykazany w deklaracji miesięcznej, w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych.
15. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 14, stosuje się przez 12 miesięcy, do towarów wpisywanych do ewidencji, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu:
1) doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 14 pkt 1, lub
2) w którym podatek nie został wpłacony w terminie, o którym mowa w ust. 6.
16. Przepisu ust. 14 pkt 1 nie stosuje się, gdy kwota podatku określona w decyzji, o której mowa w ust. 9, nie przekracza 1% kwoty podatku w prawidłowej wysokości.
Art. 138j. 1. Jeżeli organ celny stwierdzi, że osoba odpowiedzialna za pobór podatku obliczyła i pobrała podatek w nieprawidłowej wysokości, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku obliczonego i pobranego. Do zapłaty podatku jest obowiązana osoba, dla której towary były przeznaczone.
2. W przypadku stwierdzenia, że osoba odpowiedzialna za pobór podatku pobrała podatek w nieprawidłowej wysokości, naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala tej osobie dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 20% kwoty zaniżenia kwoty podatku, jeżeli osoba odpowiedzialna za pobór podatku wiedziała lub miała uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że kwota podatku powinna być w innej wysokości niż określona na podstawie informacji towarzyszących przesyłce. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.
3. Naczelnik urzędu celno-skarbowego nie ustala dodatkowego zobowiązania podatkowego, o którym mowa w ust. 2, jeżeli osoba odpowiedzialna za pobór podatku posiadała informacje potwierdzające, że wartość importowanego towaru jest taka sama jak wartość wynikająca z informacji towarzyszących przesyłce.
4. Osoba, dla której towary są przeznaczone, może wystąpić z wnioskiem do naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku obliczonego i pobranego.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 4, przepisy art. 33 ust. 6, art. 34 ust. 3–5, art. 37 i art. 38 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
6. Do postępowania w sprawie ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego, o którym mowa w ust. 2:
1) przepis art. 33 ust. 6 stosuje się odpowiednio;
2) przepisy Ordynacji podatkowej stosuje się.”;
45) w art. 146aa w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;”.

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 52j dodaje się art. 52ja w brzmieniu:
„Art. 52ja. 1. Podatnik może od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej lub dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, ustalonego za 2021 r. zgodnie z art. 9, art. 23m–23u, art. 24 ust. 1–2b i 3b–3e lub art. 24b ust. 1 i 2, odliczyć poniesione w tym roku:
1) wydatki na nabycie zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego,
2) opłaty z tytułu umowy na obsługę zewnętrznego systemu lokalizacyjnego albo urządzenia pokładowego, o której mowa w art. 13i ust. 3b zdaniu drugim ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470, z późn. zm.),
3) opłaty z tytułu umowy leasingu, najmu lub dzierżawy zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego lub innej umowy o podobnym charakterze, na podstawie której taki system albo takie urządzenie zostały oddane do używania
– pomniejszone o podatek od towarów i usług.
2. Odliczenie od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej stosuje się, jeżeli dochód ten został ustalony na podstawie ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
3. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu do wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 500 zł oraz liczby zewnętrznych systemów lokalizacyjnych lub urządzeń pokładowych, przy czym liczba tych systemów lub urządzeń nie może być większa niż liczba pojazdów, które wykonały w 2021 r. co najmniej jeden przejazd, za który podatnik, a w przypadku podatników będących wspólnikami spółki niebędącej osobą prawną – ta spółka, uiścili opłatę elektroniczną z wykorzystaniem tego zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego.
4. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu od dochodu opodatkowanego na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30c, przy czym suma odliczeń nie może przekroczyć kwoty podlegającej odliczeniu określonej zgodnie z ust. 3.
5. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
6. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za 2021 r.
7. W przypadku skorzystania z odliczenia wydatków lub opłat, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 nie stosuje się.
8. Użyte w niniejszym artykule określenie:
1) opłata elektroniczna – oznacza opłatę elektroniczną, o której mowa w art. 13ha ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;
2) urządzenie pokładowe – oznacza urządzenie pokładowe, o którym mowa w art. 13i ust. 3a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, wykorzystywane do poboru opłaty elektronicznej za pomocą Systemu Poboru Opłaty Elektronicznej KAS;
3) zewnętrzny system lokalizacyjny – oznacza zewnętrzny system lokalizacyjny, o którym mowa w art. 13i ust. 3a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, wykorzystywany do poboru opłaty elektronicznej za pomocą Systemu Poboru Opłaty Elektronicznej KAS.”;
2) w art. 52n w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do ogłoszonego w Biuletynie Informacji Publicznej Narodowego Funduszu Zdrowia wykazu podmiotów udzielających świadczeń opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19;”.

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 38e dodaje się art. 38ea w brzmieniu:
„Art. 38ea. 1. Podatnik może od dochodu z innych źródeł przychodów niż zyski kapitałowe, ustalonego zgodnie z art. 7, odliczyć poniesione w 2021 r.:
1) wydatki na nabycie zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego,
2) opłaty z tytułu umowy na obsługę zewnętrznego systemu lokalizacyjnego albo urządzenia pokładowego, o której mowa w art. 13i ust. 3b zdaniu drugim ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470, z późn. zm.),
3) opłaty z tytułu umowy leasingu, najmu lub dzierżawy zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego lub innej umowy o podobnym charakterze, na podstawie której taki system albo takie urządzenie zostały oddane do używania
– pomniejszone o podatek od towarów i usług.
2. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu do wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 500 zł oraz liczby zewnętrznych systemów lokalizacyjnych lub urządzeń pokładowych, przy czym liczba tych systemów lub urządzeń nie może być większa niż liczba pojazdów, które wykonały w 2021 r. co najmniej jeden przejazd, za który podatnik, a w przypadku podatników będących wspólnikami spółki niebędącej osobą prawną – ta spółka, uiścili opłatę elektroniczną z wykorzystaniem tego zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego.
3. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu od dochodu opodatkowanego na zasadach określonych w art. 19.
4. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.
5. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym zostały poniesione wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, a w przypadku podatnika, którego rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy, odliczenie może zostać dokonane w zeznaniu składanym za rok podatkowy obejmujący dzień 31 grudnia 2021 r.
6. W przypadku skorzystania z odliczenia wydatków lub opłat, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.
7. Użyte w niniejszym artykule określenie:
1) opłata elektroniczna – oznacza opłatę elektroniczną, o której mowa w art. 13ha ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;
2) urządzenie pokładowe – oznacza urządzenie pokładowe, o którym mowa w art. 13i ust. 3a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, wykorzystywane do poboru opłaty elektronicznej za pomocą Systemu Poboru Opłaty Elektronicznej KAS;
3) zewnętrzny system lokalizacyjny – oznacza zewnętrzny system lokalizacyjny, o którym mowa w art. 13i ust. 3a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, wykorzystywany do poboru opłaty elektronicznej za pomocą Systemu Poboru Opłaty Elektronicznej KAS.”;
2) w art. 38g w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do ogłoszonego w Biuletynie Informacji Publicznej Narodowego Funduszu Zdrowia wykazu podmiotów udzielających świadczeń opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19;”.

W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170 oraz z 2021 r. poz. 802) w art. 2 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Obowiązkowi ewidencyjnemu nie podlegają podatnicy, którzy posiadają numer identyfikacyjny nadany na podstawie art. 132 ust. 5, art. 134a ust. 4 oraz art. 138e ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, 694, 802 i 1163).”.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) w art. 87 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy:
1) rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy, hodowli lub chowu, nieprzerobione lub nieprzetworzone sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży poza obrębem uprawy, hodowli lub chowu, z wyjątkiem sprzedaży na targowiskach, o których mowa w art. 20 ust. 1c pkt 3 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2) podatników korzystających z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.”.

W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905, 2123 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 255) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 57a dodaje się art. 57aa w brzmieniu:
„Art. 57aa. 1. Podatnik może od przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej obliczonego za 2021 r. na podstawie art. 11, odliczyć poniesione w tym roku:
1) wydatki na nabycie zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego,
2) opłaty z tytułu umowy na obsługę zewnętrznego systemu lokalizacyjnego albo urządzenia pokładowego, o której mowa w art. 13i ust. 3b zdaniu drugim ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470, z późn. zm.),
3) opłaty z tytułu umowy leasingu, najmu lub dzierżawy zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego lub innej umowy o podobnym charakterze, na podstawie której taki system albo takie urządzenie zostały oddane do używania
– pomniejszone o podatek od towarów i usług.
2. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu do wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 500 zł oraz liczby zewnętrznych systemów lokalizacyjnych lub urządzeń pokładowych, przy czym liczba tych systemów lub urządzeń nie może być większa niż liczba pojazdów, które wykonały w 2021 r. co najmniej jeden przejazd, za który podatnik, a w przypadku podatników będących wspólnikami spółki niebędącej osobą prawną – ta spółka, uiścili opłatę elektroniczną z wykorzystaniem tego zewnętrznego systemu lokalizacyjnego lub urządzenia pokładowego.
3. Wydatki i opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od dochodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym.
4. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za 2021 r.
5. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym artykule do odliczenia wydatków i opłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 i art. 21 ust. 2a.
6. Użyte w niniejszym artykule określenie:
1) opłata elektroniczna – oznacza opłatę elektroniczną, o której mowa w art. 13ha ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;
2) urządzenie pokładowe – oznacza urządzenie pokładowe, o którym mowa w art. 13i ust. 3a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, wykorzystywane do poboru opłaty elektronicznej za pomocą Systemu Poboru Opłaty Elektronicznej KAS;
3) zewnętrzny system lokalizacyjny – oznacza zewnętrzny system lokalizacyjny, o którym mowa w art. 13i ust. 3a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, wykorzystywany do poboru opłaty elektronicznej za pomocą Systemu Poboru Opłaty Elektronicznej KAS.”;
2) w art. 57b w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do ogłoszonego w Biuletynie Informacji Publicznej Narodowego Funduszu Zdrowia wykazu podmiotów udzielających świadczeń opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19;”.

W ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1382 oraz z 2021 r. poz. 802) wprowadza się następujące zmiany:
1) uchyla się art. 65a i art. 65b;
2) po art. 77 dodaje się art. 77a w brzmieniu:
„Art. 77a. W przypadkach, o których mowa w art. 143a rozporządzenia delegowanego, osobę dokonującą zgłoszenia celnego w imieniu własnym, lecz na rzecz odbiorcy przesyłki, uważa się za upoważnioną do dokonania zgłoszenia, jeżeli odbiorca przesyłki, poinformowany o możliwości samodzielnego dokonania zgłoszenia celnego lub wyboru innego przedstawiciela celnego, nie zgłosił zamiaru skorzystania z tej możliwości.”.

W ustawie z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2021 r. poz. 1132) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:
„Art. 12a. W przypadku wyznaczenia organu Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania zadań ministra właściwego do spraw finansów publicznych określonych w ustawie przepis art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735) stosuje się odpowiednio, przy czym wyznaczony organ jest właściwy do rozpatrzenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy załatwionej przez ten organ.”.

W ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842, z późn. zm.) skreśla się użyte w art. 15p w ust. 1 i w art. 15q w ust. 1 wyrazy „pierwszego półrocza”.

W ustawie z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. poz. 2320 oraz z 2021 r. poz. 72, 802 i 1135) w art. 101 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3) w art. 21 w ust. 1 w części wspólnej i w ust. 3, w art. 99 w ust. 3 i 4 oraz w art. 114 w ust. 1 i 4 wyrazy „pisemnym zawiadomieniu” zastępuje się wyrazami „zawiadomieniu na piśmie”;
4) w art. 43 w ust. 5 w zdaniu drugim oraz w art. 113 w ust. 4 wyrazy „pisemnego zawiadomienia” zastępuje się wyrazami „zawiadomienia na piśmie”;”.

W ustawie z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 815) w art. 1 w pkt 57:
1) w art. 129f uchyla się ust. 4 i 5;
2) w art. 129i w ust. 2 po wyrazie „składa” dodaje się wyrazy „w formie elektronicznej”;
3) w art. 129j wyraz „pisemnie” zastępuje się wyrazami „w formie elektronicznej”;
4) w art. 129k pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) na wniosek podmiotu wniesiony w formie elektronicznej;”;
5) po art. 129k dodaje się art. 129ka w brzmieniu:
„Art. 129ka. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych wzory wniosków o wpis do rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów, zmianę wpisu i wykreślenie z tego rejestru oraz zawiadomienia o zawieszeniu wykonywania działalności.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb składania wniosków o wpis do rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów, zmianę wpisu i wykreślenie z tego rejestru oraz zawiadomienia o zawieszeniu wykonywania działalności, mając na uwadze konieczność zapewnienia bezpiecznego i sprawnego składania tych wniosków oraz tego zawiadomienia.”;
6) w art. 129r uchyla się ust. 4 i 5;
7) w art. 129u w ust. 2 po wyrazie „składa” dodaje się wyrazy „w formie elektronicznej”;
8) w art. 129v wyraz „pisemnie” zastępuje się wyrazami „w formie elektronicznej”;
9) w art. 129w pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) na wniosek podmiotu wniesiony w formie elektronicznej;”;
10) po art. 129w dodaje się art. 129wa w brzmieniu:
„Art. 129wa. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych wzory wniosków o wpis do rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych, zmianę wpisu i wykreślenie z tego rejestru oraz zawiadomienia o zawieszeniu wykonywania działalności.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb składania wniosków o wpis do rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych, zmianę wpisu i wykreślenie z tego rejestru oraz zawiadomienia o zawieszeniu wykonywania działalności, mając na uwadze konieczność zapewnienia bezpiecznego i sprawnego składania tych wniosków oraz tego zawiadomienia.”.

Do towarów będących przedmiotem sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, o których mowa odpowiednio w art. 2 pkt 23 i 24 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, których wysyłka lub transport rozpoczęły się przed dniem 1 lipca 2021 r., dostarczonych do nabywcy po dniu 30 czerwca 2021 r. stosuje się przepisy dotychczasowe.

W przypadku stwierdzenia błędów w deklaracjach, o których mowa w art. 130c ust. 1 i art. 133 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, złożonych za okresy rozliczeniowe przypadające przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisów art. 130c ust. 5a i art. 133 ust. 4a ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się.

1. Do deklaracji, o której mowa w art. 130c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, składanej za okres rozliczeniowy bezpośrednio przypadający przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepis art. 130c ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.
2. Do deklaracji, o której mowa w art. 133 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, składanej za okres rozliczeniowy bezpośrednio przypadający przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepis art. 133 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Podatników, o których mowa w art. 130a pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, którzy zostali zidentyfikowani na potrzeby procedury szczególnej rozliczania podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej zgodnie z art. 130b ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, uznaje się za zidentyfikowanych na potrzeby procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podmioty zagraniczne, o których mowa w art. 132 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, które zostały zidentyfikowane na potrzeby procedury szczególnej rozliczania podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej zgodnie z art. 132 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, uznaje się za zidentyfikowane na potrzeby procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 7 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Przepisy art. 52n ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, art. 38g ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i art. 57b ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 6, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do darowizn przekazanych od dnia 9 marca 2021 r.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2021 r., z wyjątkiem:
1) przepisów:
a) art. 1:
– pkt 2 lit. a i lit. b w zakresie pkt 2 lit. c i d,
– pkt 23,
– pkt 36 lit. e, f, lit. g tiret pierwszego i drugiego oraz lit. h tiret pierwszego, trzeciego i piątego,
– pkt 41 lit. d, e, lit. f tiret pierwszego i drugiego oraz lit. g tiret drugiego i czwartego,
– pkt 44 w zakresie art. 138e ust. 6–8, 10, 11, ust. 12 pkt 1 i 2, ust. 13 i 14,
b) art. 2, art. 3, art. 6, art. 8, art. 9 i art. 17
– które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;
2) art. 11, który wchodzi w życie z dniem 31 października 2021 r.