Rozporządzenie stosuje się do zdarzeń wymienionych w art. 3 ust. 3 i art. 3a ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwanej dalej „ustawą”, które nastąpiły w okresie ubezpieczenia wypadkowego osób niebędących pracownikami.

1. Osoby, o których mowa w § 1, zwane dalej „poszkodowanymi”, zawiadamiają o wypadku odpowiednie podmioty wymienione w art. 5 ust. 1 i 1a ustawy.
2. Poszkodowani, w stosunku do których, zgodnie z ustawą, ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej „Zakładem”, zawiadamiają o wypadku terenową jednostkę organizacyjną Zakładu, właściwą ze względu na siedzibę prowadzenia działalności albo miejsce sprawowania opieki określone w umowie uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2021 r. poz. 75, 952, 1901 i 2207).

1. Zdarzenie wymienione w art. 3 ust. 3 i art. 3a ustawy, zwane dalej „zdarzeniem”, uznaje się za wypadek przy pracy na podstawie ustalenia jego okoliczności i przyczyn, w szczególności przez:
1) zabezpieczenie miejsca wypadku w sposób pozwalający odtworzyć jego okoliczności;
2) dokonanie oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadanie warunków wykonywania pracy i  innych okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku;
3) wysłuchanie wyjaśnień poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala;
4) zebranie informacji dotyczących wypadku od świadków wypadku;
5) zebranie innych dowodów dotyczących wypadku, uznanych za niezbędne.
2. Kwalifikacji prawnej zdarzenia dokonują podmioty wymienione w art. 5 ust. 1 i 1a ustawy, zgodnie z art. 3 ust. 3–6 i art. 3a ustawy.
3. Stwierdzenie, że zdarzenie nie jest wypadkiem przy pracy, wymaga uzasadnienia i  wskazania dowodów stanowiących podstawę takiego stwierdzenia.

1. Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku – nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku – podmioty wymienione w art. 5 ust. 1 i 1a ustawy sporządzają kartę wypadku, której wzór jest określony w załączniku do rozporządzenia.
2. Poszkodowany lub uprawniony do jednorazowego odszkodowania członek jego rodziny może zgłosić uwagi i zastrzeżenia do ustaleń zawartych w karcie wypadku, o czym zostają pouczeni przez podmiot sporządzający kartę wypadku.
3. Do karty wypadku dołącza się zapis wyjaśnień poszkodowanego i informacji uzyskanych od świadków wypadku, a także inne dokumenty zebrane w czasie ustalania okoliczności i przyczyn wypadku, w szczególności dokumenty sporządzone z oględzin miejsca wypadku, inne dowody dotyczące wypadku uznane za niezbędne do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, a także uwagi i zastrzeżenia do ustaleń zawartych w karcie wypadku zgłoszone przez poszkodowanego lub uprawnionego członka rodziny.
4. Kartę wypadku sporządza się w 3 egzemplarzach: pierwszy egzemplarz otrzymuje poszkodowany albo uprawniony członek rodziny, drugi egzemplarz pozostaje u podmiotu ustalającego okoliczności i przyczyny wypadku, trzeci egzemplarz jest przekazywany do Zakładu, jeżeli zdarzenie zostało uznane za wypadek przy pracy.

Niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku podmioty obowiązane do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1–7 i 10–14 albo ust. 1a ustawy, powiadamiają pisemnie właściwą terenową jednostkę organizacyjną Zakładu o wszczęciu postępowania dotyczącego ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. W postępowaniu tym może uczestniczyć przedstawiciel Zakładu.

W przypadku zdarzeń wymienionych w art. 3 ust. 3 i art. 3a ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205 oraz z 2021 r. poz. 1621 i 1834), zaistniałych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, w stosunku do których przed tym dniem nie sporządzono karty wypadku, sporządza się ją zgodnie ze wzorem określonym w załączniku do rozporządzenia.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2022 r.