1. Przedłuża się terminy, o których mowa w art. 31, art. 38 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy z dnia  26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej  "ustawą", do pobrania i przekazania przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów  określonych w art. 31 i art. 34 ust. 1 ustawy oraz z umów zlecenia określonych w art. 13 pkt 8 ustawy, w części stanowiącej  nadwyżkę:
1) kwoty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów obliczonej zgodnie z przepisami  ustawy, w brzmieniu obowiązującym w roku, w którym zaliczka jest pobierana, nad
2) kwotą zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczoną od tych przychodów zgodnie z przepisami ustawy,  w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2021 r., pomniejszoną o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne,  o której mowa w art. 27b ustawy, w brzmieniu obowiązującym na ten dzień.
2. Przedłużony termin pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o którym mowa w ust. 1, upływa  w momencie uzyskania odpowiednio przychodów określonych w art. 31 i art. 34 ust. 1 ustawy oraz z umów zlecenia określonych  w art. 13 pkt 8 ustawy w miesiącu, w którym wystąpiła ujemna różnica między:
1) kwotą zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów obliczoną zgodnie z przepisami ustawy,  w brzmieniu obowiązującym w roku, w którym zaliczka jest pobierana, a
2) kwotą zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów obliczoną zgodnie z przepisami ustawy,  w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2021 r. pomniejszoną o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne,  o której mowa w art. 27b ustawy, w brzmieniu obowiązującym na ten dzień
– przy czym poboru nadwyżki zaliczki obliczonej zgodnie z ust. 1 dokonuje się do wysokości tej ujemnej różnicy.
3. W przypadku gdy nadwyżka zaliczki obliczona zgodnie z ust. 1 nie została pobrana w całości na podstawie ust. 2,  przedłużony termin pobrania pozostałej części nadwyżki zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o którym  mowa w ust. 1, upływa w momencie uzyskania odpowiednio przychodów określonych w art. 31 i art. 34 ust. 1 ustawy oraz  z umów zlecenia określonych w art. 13 pkt 8 ustawy w kolejnych miesiącach roku podatkowego, w których wystąpi różnica  obliczona zgodnie z ust. 2.
4. Przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2,  płatnik uwzględnia koszty uzyskania przychodów i 1/12 kwoty zmniejszającej podatek zgodnie z przepisami ustawy,  w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2021 r., o ile na moment obliczania tej zaliczki płatnik jest uprawniony  do ich stosowania.
5. Płatnik pobiera nadwyżkę zaliczki obliczonej zgodnie w ust. 1 z przychodów, o których mowa odpowiednio  w ust. 2 lub 3.
6. Przedłużony termin przekazania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o którym mowa w ust. 1,  upływa w terminie określonym dla przekazania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów,  o których mowa odpowiednio w ust. 2 lub 3.

Przedłużenie terminów, o których mowa w § 1, ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych  pobieranych w miesiącu, w którym podatnik uzyskał od płatnika przychody określone w art. 31 lub art. 34 ust. 1 ustawy lub  z umów zlecenia określonych w art. 13 pkt 8 ustawy w wysokości nieprzekraczającej 12 800 zł, przy czym limit ten stosuje się  odrębnie dla każdego źródła tych przychodów.

Przedłużenie terminów, o których mowa w 1, ma zastosowanie do przychodów uzyskanych od dnia 1 stycznia  2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

W przypadku gdy płatnik w styczniu 2022 r. pobrał zaliczkę w części odpowiadającej nadwyżce obliczonej zgodnie z § 1 ust. 1 i nie przekazał tej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego, płatnik ten niezwłocznie zwraca tę nadwyżkę podatnikowi.

W przypadku gdy podatnik uzyskujący przychody od płatnika, który nie odlicza kwoty stanowiącej 1/12 kwoty zmniejaszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1 ustawy, złoży temu płatnikowi sporządzony na piśmie wniosek o nieprzedłużanie  terminów, o których mowa w art. 31, art. 38 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy, przepisów § 1–4 nie stosuje się najpóźniej  od miesiąca następującego po miesiącu, w którym płatnik otrzymał ten wniosek.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.